4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık KIDEMİ olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan GEÇERLİ bir sebebe dayanmak zorundadır.
A.) İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler ise
1. Sürüm ve satış olanaklarının azalması, talep ve sipariş azalması,
2. Enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini olanaksız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması,
3. İşyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması,
4. İşyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması
gibi işyeri içi sebeplerdir.
B.) İşverenin kanun yolu ile haklı nedenle derhal fesih hakkı tanıyan sebebler ise
4857 sayılı 25 maddesinde ise işçinin sürekli yalan söylemesi ,işverenine hakaret etmesi ,çalıştığı işyerinde mesai arkadaşlarıyla kavga etmesi,alkol ve uyuşturucu kullanması ,işverenin veya amirlerinin talimatlarına uymaması itaatsizlik yapması ve işverenin mallarına sürekli zarar vermesi ,çalıştığı bayan veya erkek mesai arkadaşlarına cinsel taciz yapması, İşçinin, işyerinde, yedi günden fazla hapisle cezalandırılan ve cezası ertelenmeyen bir suç işlemesi
gibi durumlar da işveren tarafından ihbar önemine gerek kalmadan hemen işten çıkarılabilir ayrıca kıdem tazminatı da ödenmez.
SONUÇ:
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını İSPAT yükümlülüğü İŞVERENE aittir. İŞÇİ ise, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını İSPATLA yükümlüdür.
-kıssadan hisse-
Sevdası büyük olanın imtihanı da ağır olur..
Hz. Mevlana
Hikmet Yıldırım KILINÇARSLAN
hikmetyildirim.kilincarsla
www.facebook.com/pages/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder