GENEL KURUL KARARLARININ YOKLUKLA MALUL OLDUĞUNUN TESPİTİ

ÖZET : İhtiyati tedbir talebi, yoklukla malul olduklarının tespiti istenen genel kurul kararlarının yürütmesinin geri bırakılmasına ilişkindir. 6102 Sayılı T.T.K.nın 449. maddesinde genel kurul kararı aleyhine iptal veya butlan davası açıldığı takdirde, mahkemenin, yönetim kurulu üyelerinin görüşünü aldıktan sonra, davaya konu kararın yürütülmesinin geri bırakılmasına karar verebileceği düzenlenmiştir. İhtiyati tedbir istemine konu olağanüstü genel kurulun icra edilişi, katılanların oy nisabı ve dosyaya sunulan belgeler itibariyle H.M.K.nın 389 vd. ve T.T.K.nın 449. maddelerinde düzenlenen ihtiyati tedbir koşulları oluştuğu halde talebin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. 

DAVA : Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 19. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 26.6.2013 tarih ve 2013/107 Sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati tedbir isteyen davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşüldü düşünüldü:

KARAR : İhtiyati tedbir talep eden vekili, 4.9.2012 tarihli ana sözleşmede yazılı olan ağırlaştırılmış nisaplara uyulmaksızın gerçekleştirilen genel kurul toplantısının yoklukla malul olduğunun tespiti, bu kabul görmediği takdirde toplantı tutanağının iptali talebiyle açtığı davada, işin aciliyetine binaen toplantıda alınan kararların yürütmesinin geri bırakılmasını istemiştir. Mahkemece, ihtiyati tedbir kararlarının gerekçeli karar şeklinde yazılması gerektiği yönündeki bozma ilamına uyularak, ihtiyati tedbir kararı verebilmek için hakimin somut sebep göstermesi ve ihtiyati tedbir kararının haklılığını ortaya koyacak delil değerlendirmesi yapması, yaklaşık ispat ölçüsüne yaklaşmasının gerektiği, haklılık konusunda yaklaşık ispat ölçüsü kriterine uyulmadığı ve talebin yargılamayı gerektirip ihtiyati tedbir kararıyla dava sonunda ulaşılacak sonucun baştan elde edilmesi durumunun söz konusu olduğu gerekçesiyle, ihtiyati tedbir talebinin reddine karar verilmiştir. Kararı, ihtiyati tedbir isteyen davacılar vekili temyiz etmiştir. İhtiyati tedbir talebi, yoklukla malul olduklarının tespiti istenen genel kurul kararlarının yürütmesinin geri bırakılmasına ilişkindir. Dosya arasında bulunan belgelerden, 4.9.2012 tarihinde davalışirketin tüm hissedarlarının olağanüstü genel kurulu yapmak üzere toplandıkları, müdürler M. O. ve davacı S. L. D.'un toplantı başkanı seçimi konusunda anlaşmazlığa düşmeleri üzerine ortakların % 50'şer hisseyi temsil eden iki gruba ayrılarak ayrı ayrı olağanüstü genel kurulu gerçekleştirdikleri ve sonucunda 4.9.2012 tarihli iki genel kurul toplantı tutanağının düzenlendiği anlaşılmaktadır. Bunlardan, A. K. O.'ın başkanlığında toplanan olağanüstü genel kurul tarafından alınan kararlar tescil ve ilan edilmiş olup, dava da bu toplantıda alınan kararlara yöneliktir. Anılan tutanak, müdür S. D.'un ibra edilmemesi, müdürlükten azli,

A. K. O.'ın müdür olarak seçilmesi, şirket müdürünün değiştirilmesinde ağırlaştırılmış nisap öngören şirket ana sözleşmesinin 10. maddesi değiştirilmesine dair kararları içermektedir. 6102 Sayılı T.T.K.nın 449. maddesinde genel kurul kararı aleyhine iptal veya butlan davası açıldığı takdirde, mahkemenin, yönetim kurulu üyelerinin görüşünü aldıktan sonra, davaya konu kararın yürütülmesinin geri bırakılmasına karar verebileceği düzenlenmiştir. İhtiyati tedbir istemine konu olağanüstü genel kurulun icra edilişi, katılanların oy nisabı ve dosyaya sunulan belgeler itibariyle H.M.K.nın 389 vd. ve T.T.K.nın 449. maddelerinde düzenlenen ihtiyati tedbir koşulları oluştuğu halde talebin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davacılar yararına BOZULMASINA, ödenen temyiz peşin harcın istemi halinde temyiz edene iadesine, 19.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.